[TeeM]

A oto ona:

Historia lakieru zapoczątkowana została
od małej weszki, która swego czasu
zamieszkiwała przede wszystkim Indie
Północne. Barwnik tzw. czerwca lakowego (Tachardia lacca) określany był w
sanskrycie jako „laksha“, co oznacza
mniej więcej czerwony lakier drzewny. W
literaturze rzymskiej słowo to pojawia się
w przekształconej formie „lacca“.
Okres świetności lakieru miał miejsce w
starożytnych Chinach. W 1300 r p.n.e.
religijne przedmioty kultowe ozdabiane
były przy pomocy narzędzi lakierniczych;
w kolejnych stuleciach dekoracyjna technika lakierowania rozwinęła się w Azji w
wysokiej jakości sztukę. W XVII wieku
lakiery ze wschodniej Azji trafiły również
do Europy, gdzie bardzo szybko zdobyły
rozgłos. Od tego czasu pojęcie „lakier“
oznacza w naszej strefie językowej
pojęcie zbiorcze dla zawierających
żywicę, przylegających i błyszczących
powłok.
Dwie właściwości sprawiają, że lakier jest
tak popularny: zabezpieczenie
powierzchni i efekt dekoracyjny. Ponieważ
lakiery bardzo dobrze wiążą pigmenty,
otworzyły się dotychczas nieznane
możliwości zastosowania. Nadawały
instrumentom muzycznym niepowtarzalny
blask, meblom połysk, nawet zwykłe
tabakiery zmieniały w małe, kosztowne
dzieła sztuki.
Dlatego też nie dziwi fakt, że wraz z
nadejściem ery motoryzacji lakierom
przypadła nowa, ważna rola. Mimo, że
pierwszymi pojazdami były powozy,
które zamiast być ciągniętymi przez konie
napędzane były maszyną spalinową:
lakiery są od samego początku.

ps. jakie to piękne!

[online]